Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

flow around it

  • 1 circumeo

    circŭm-ĕo or circŭĕŏ (v. circum, III.; Neue, Formenl. 2, p. 736 sq.), īvi or ii, circuĭtum, īre ( inf. pass. circumirier, Plaut. Curc. 3, 81), v. n. and a.
    I.
    Prop., to go around, travel or march around, etc. (class.): sparsis Medea capillis Bacchantum ritu flagrantes circuit aras, Ov. M. 7, 258:

    per hortum circuit,

    makes a circuit, Plaut. As. 3, 3, 152; cf. Nep. Eum. 9, 2:

    si rectum limitem rupti torrentibus pontes inciderint, circumire cogemur,

    Quint. 2, 13, 16: an quasi mare omnes circumimus insulas? i. e. from one to another (cf. circum, II. C.), Plaut. Men. 2, 1, 6:

    alvearia,

    Col. 9, 9:

    fines equis,

    id. 1, 3:

    praedia,

    Cic. Caecin. 32, 94:

    haec una opera circuit per familias,

    Plaut. Truc. 2, 4, 53:

    qui imperavit ei, ut omnes fores aedificii circumiret,

    Nep. Hann. 12, 4:

    urbem,

    Liv. 23, 25, 2:

    Marcio et Atilio Epirus, Aetolia et Thessalia circumeundae assignantur... Lentuli circumeuntes Peloponnesi oppida, etc.,

    id. 42, 37, 3 and 7:

    haud ignarus erat circuitam ab Romanis eam (Hispaniam) legatis,

    id. 21, 22, 1:

    Civilis avia Belgarum circumibat,

    Tac. H. 4, 70:

    manibus nexis trunci modum,

    to surround, Ov. M. 8, 748:

    non potuere uno anno circumirier,

    Plaut. Curc. 3, 81:

    proximis insulis circuitis,

    Suet. Aug. 98:

    equites circumitis hostium castris Crasso renuntiaverunt,

    Caes. B. G. 3, 25:

    circuitis templis,

    Suet. Ner. 19 al.:

    at pater omnipotens ingentia moenia caeli Circuit,

    Ov. M. 2, 402:

    circueunt unum Phineus et mille secuti Phinea,

    surround, id. ib. 5, 157 (cf. circum, II. E.): Leucada continuam veteres habuere coloni;

    nunc freta circumeunt,

    flow around it, id. ib. 15, 290:

    more lupi oves,

    id. P. 1, 2, 20:

    metam ferventi rotā,

    avoids, id. A. A. 3, 396.—
    B.
    Esp.
    1. (α).
    Esp. in milit. lang.:

    totam urbem muro turribusque circumiri posse,

    Caes. B. C. 2, 16:

    aciem, sinistrum cornu,

    id. ib. 3, 93 sq.:

    multitudine circumiri,

    Nep. Them. 3, 2; id. Dat. 7, 3; Liv. 41, 26, 4; Gall. ap. Cic. Fam. 10, 30, 4:

    ab iisdem acies Pompeiana a sinistrā parte erat circumita,

    Caes. B. C. 3, 94.—
    (β).
    In gen., absol.:

    quae circumibit linea, ejusdem spatii erit, cujus ea quae centum continet,

    Quint. 1, 10, 44.—With acc.:

    extremas oleis pacalibus oras (Pallas),

    Ov. M. 6, 101:

    cujus non hederae circumiere caput,

    Prop. 2 (3), 5, 26.—
    2.
    To go from one to another, soliciting, canvassing, admonishing, etc., qs. to go the rounds (stronger than ambire, which signif. to go to this one and that; most freq. after the Aug. per.;

    in Cic. perh. only once, in his epistt.): itaque prenso amicos, supplico, ambio domos stationesque circumeo,

    Plin. Ep. 2, 9, 5:

    (Antonium) circumire veteranos, ut acta Caesaris sancirent,

    Cic. Att. 14, 21, 2; Cael. ap. Cic. Fam. 8, 11, 2:

    Quinctilius circumire aciem Curionis atque obsecrare milites coepit,

    Caes. B. C. 2, 28:

    sed ipse Romulus circumibat docebatque,

    Liv. 1, 9, 14; 1, 47, 7; 3, 47, 2:

    ille Persarum tabernacula circumire, hortari,

    Curt. 5, 9, 17; Tac. A. 2, 29; Plin. Pan. 69, 2; Suet. Aug. 56; id. Tib. 11:

    rex agmen circuibat pedes,

    Curt. 7, 3, 17; cf.:

    cui orbem terrarum circumire non erit longum meā causā,

    Plin. Ep. 7, 16, 4; 2, 9, 5.—
    II.
    Trop.
    A.
    To surround, enclose:

    totius belli fluctibus circumiri,

    Cic. Phil. 18, 9, 20:

    ne superante numero et peritiā locorum circumiretur,

    Tac. Agr. 25 fin.; Stat. S. 4, 4, 26.—
    B.
    Like our circumvent, to deceive, impose upon, cheat, Plaut. Ps. 3, 2, 109:

    facinus indignum, Sic circumiri,

    Ter. Phorm. 4, 3, 9:

    puerum arte dolosā,

    Mart. 8, 59, 14.—
    C.
    Of discourse, to express by circumlocution (postAug.):

    res plurimae carent appellationibus, ut eas necesse sit transferre aut circumire,

    Quint. 12, 10, 34; 8, prooem. § 24 Spald.;

    8, 2, 17: Vespasiani nomen suspensi et vitabundi circumibant,

    went around, avoided mentioning it, Tac. H. 3, 37.

    Lewis & Short latin dictionary > circumeo

  • 2 circum-fluō

        circum-fluō fluxī, —, ere,    to flow around: latus circumfluit unda, O.: Spuma circumfluit rictūs, O. — Fig., to overflow, have abundance, be rich: omnibus copiis: gloriā: circumfluere atque abundare.—Of diction: circumfluens oratio, too copious.

    Latin-English dictionary > circum-fluō

  • 3 (circum-luō)

       (circum-luō) —, —, ere,    to flow around: Rhenus tergum insulae circumluit, Ta.: quo (mari) pars arcis circumluitur, L.

    Latin-English dictionary > (circum-luō)

  • 4 circumluo

    circumluere, circumlui, circumlutus V TRANS
    wash or flow around; skirt; surround; wash upon (L+S)

    Latin-English dictionary > circumluo

  • 5 circumluo

    circum-lŭo, ĕre, v. a., to flow around or wash upon (rare):

    Rhenus tergum ac latera circumluit,

    Tac. H. 4, 12:

    pars arcis circumluitur mari,

    Liv. 25, 11, 1:

    litora subit et circumluit pelagus, Mel. prooem. 2: (Aegeum) mare laevā Imbrum et Tenedum circumluens,

    Amm. 22, 8, 2.

    Lewis & Short latin dictionary > circumluo

  • 6 circumlavo

    I
    circumlavare, circumlavi, circumlautus V TRANS
    wash round about/around, wash side of; flow all around (waters) (L+S)
    II
    circumlavere, -, circumlotus V TRANS
    wash round about/around, wash side of; flow all around (waters) (L+S)

    Latin-English dictionary > circumlavo

  • 7 fluo

    flŭo, xi, xum, 3 (archaic form of the sup.: FLUCTUM, acc. to Prisc. p. 817 P.; cf.: fluo, fluctum, Not. Tir. From this form are derived fluctio and fluctus. In Lucr. 6, 800, the correct read. is laveris, not flueris, v. Lachm. ad h. l.), v. n. [Gr. phlu-, phlusai, anaphluô, etc.; Lat. fleo, fletus; flumen, fluctus, etc.; orig. one root with fla-, to blow, q. v. and cf. Curt. Gr. Etym. p. 302], to flow (cf.: mano, labor, etc.).
    I.
    Lit.: per amoenam urbem leni fluit agmine flumen, Enn. ap. Macr. S. 6, 4 (Ann. v. 177 ed. Vahl.); cf.:

    ut flumina in contrarias partes fluxerint,

    Cic. Div. 1, 35, 78:

    flumen quod inter eum et Domitii castra fluebat,

    Caes. B. C. 3, 37, 1; cf.

    also: aurea tum dicat per terras flumina vulgo Fluxisse,

    Lucr. 5, 911:

    fluvius Eurotas, qui propter Lacedaemonem fluit,

    Cic. Inv. 2, 31, 96:

    Helvetiorum inter fines et Allobrogum Rhodanus fluit,

    Caes. B. G. 1, 6, 2:

    Arar in utram partem fluat,

    id. ib. 1, 12, 1:

    ea, quae natura fluerent atque manarent, ut aqua,

    Cic. N. D. 1, 15, 39: fluens unda, water from a stream (opp.: putealis unda, spring-water), Col. 1, 5, 1:

    in foveam,

    Lucr. 2, 475; cf. id. 5, 271:

    fluxit in terram Remi cruor,

    Hor. Epod. 7, 19; cf. Luc. 6, 61:

    imber,

    Ov. P. 4, 4, 2:

    sanguis,

    id. M. 12, 312:

    fluit de corpore sudor,

    id. ib. 9, 173; cf.:

    sudor fluit undique rivis,

    Verg. A. 5, 200:

    aes rivis,

    id. ib. 8, 445:

    nudo sub pede musta fluunt,

    Ov. R. Am. 190:

    madidis fluit unda capillis,

    drips, id. M. 11, 656:

    cerebrum molle fluit,

    id. ib. 12, 435:

    fluunt lacrimae more perennis aquae,

    id. F. 2, 820:

    fluens nausea,

    Hor. Epod. 9, 35; cf.:

    alvus fluens,

    Cels. 2, 6:

    fluit ignibus aurum,

    becomes fluid, melts, Ov. M. 2, 251.—
    B.
    Transf.
    1.
    Of bodies, to flow, overflow, run down, drip with any fluid.— With abl.:

    cum fluvius Atratus sanguine fluxit,

    Cic. Div. 1, 43, 98; Ov. M. 8, 400:

    cruore fluens,

    id. ib. 7, 343:

    sudore fluentia brachia,

    id. ib. 9, 57; cf.:

    fluunt sudore et lassitudine membra,

    Liv. 38, 17, 7; 7, 33, 14; cf. id. 10, 28, 4:

    pingui fluit unguine tellus,

    Val. Fl. 6, 360:

    vilisque rubenti Fluxit mulctra mero,

    overflows, Sil. 7, 190. —Without abl.:

    madidāque fluens in veste Menoetes,

    Verg. A. 5, 179:

    fluentes cerussataeque buccae,

    dripping with paint, Cic. Pis. 11, 25 (cf. Cic. de Or. 2, 66, 266, 2. b. infra):

    Graeculae vites acinorum exiguitate minus fluunt,

    i. e. yield but little wine, Col. 3, 2, 24; 3, 2, 5; 12, 52, 1.—With acc. of kin. signif.:

    Oenotria vina fluens,

    Claud. Laud. Stil. 2, 264.—
    2.
    To move in the manner of fluids, to flow, stream, pour:

    inde alium (aëra) supra fluere,

    to flow, Lucr. 5, 514 and 522:

    unde fluens volvat varius se fluctus odorum,

    id. 4, 675 sq.; cf.:

    principio omnibus a rebus, quascumque videmus, Perpetuo fluere ac mitti spargique necesse est Corpora, quae feriant oculos visumque lacessant: Perpetuoque fluunt certis ab rebus odores, Frigus ut a fluviis, calor a sole, aestus ab undis Aequoris,

    id. 6, 922 sq.:

    aestus e lapide,

    id. 6, 1002:

    venti,

    id. 1, 280:

    fluit undique victor Mulciber,

    Sil. 17, 102:

    comae per levia colla fluentes,

    flowing, spreading, Prop. 2, 3, 13; cf.:

    blanditiaeque fluant per mea colla rosae,

    id. 4 (5), 6, 72:

    vestis fluens,

    flowing, loose, id. 3, 17 (4, 16), 32:

    tunicisque fluentibus,

    Ov. A. A. 3, 301:

    nodoque sinus collecta fluentes,

    Verg. A. 1, 320; cf.

    also: balteus nec strangulet nec fluat,

    Quint. 11, 3, 140:

    nec mersa est pelago, nec fluit ulla ratis,

    floats, is tossed about, Mart. 4, 66, 14:

    ramos compesce fluentes,

    floating around, spreading out, Verg. G. 2, 370:

    ad terram fluit devexo pondere cervix,

    droops, id. ib. 3, 524:

    omnisque relictis Turba fluit castris,

    pour forth, id. A. 12, 444:

    olli fluunt ad regia tecta,

    id. ib. 11, 236;

    so of a multitude or crowd of men: densatis ordinibus effuse fluentem in se aciem excepere,

    Curt. 6, 1, 6.—
    b.
    Pregn., of bodies, to pass away, fall away, to fall off or out, to vanish:

    excident gladii, fluent arma de manibus,

    Cic. Phil. 12, 3, 8:

    capilli fluunt,

    Cels. 6, 1; Plin. 27, 4, 5, § 17:

    sponte fluent (poma) matura suā,

    Ov. Am. 2, 14, 25:

    quasi longinquo fluere omnia cernimus aevo,

    Lucr. 2, 69; cf.:

    cuncta fluunt omnisque vagans formatur imago,

    Ov. M. 15, 178: dissolvuntur enim tum demum membra fluuntque, Lucr. 4, 919:

    surae fluxere,

    Luc. 9, 770:

    buccae fluentes,

    fallen in, lank, Cic. de Or. 2, 66, 266.
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to flow, spring, arise, come forth; to go, proceed:

    ex ejus (Nestoris) lingua melle dulcior fluebat oratio,

    Cic. de Sen. 10, 31:

    carmen vena pauperiore fluit,

    Ov. Pont. 4, 2, 20:

    Calidii oratio ita libere fluebat, ut nusquam adhaeresceret,

    Cic. Brut. 79, 274:

    in Herodoto omnia leniter fluunt,

    Quint. 9, 4, 18; cf.

    also: grammatice pleno jam satis alveo fluit,

    id. 2, 1, 4:

    quae totis viribus fluit oratio,

    id. 9, 4, 7:

    oratio ferri debet ac fluere,

    id. 9, 4, 112.— Transf., of the writer himself:

    alter (Herodotus) sine ullis salebris quasi sedatus amnis fluit,

    Cic. Or. 12, 39; cf.:

    (Lucilius) cum flueret lutulentus,

    Hor. S. 1, 4, 11; 1, 10, 50; 1, 7, 28:

    facetiis,

    Plaut. Mil. 4, 8, 12:

    multa ab ea (luna) manant et fluunt, quibus animantes alantur augescantque,

    Cic. N. D. 2, 19, 50:

    haec omnia ex eodem fonte fluxerunt,

    id. ib. 3, 19, 48:

    dicendi facultatem ex intimis sapientiae fontibus fluere,

    Quint. 12, 2, 6; 5, 10, 19; 5, 9, 14:

    omnia ex natura rerum hominumque fluere,

    id. 6, 2, 13:

    nomen ex Graeco fluxisse,

    id. 3, 4, 12:

    ab isto capite fluere necesse est omnem rationem bonorum et malorum,

    Cic. Fin. 2, 11, 34; Quint. 1, 1, 12:

    unde id quoque vitium fluit,

    id. 11, 3, 109; 7, 3, 33:

    Pythagorae doctrina cum longe lateque flueret,

    spread itself, Cic. Tusc. 4, 1, 2:

    multum fluxisse video de libris nostris variumque sermonem,

    id. N. D. 1, 3, 6:

    sic mihi tarda fluunt ingrataque tempora,

    flow, pass, Hor. Ep. 1, 1, 23:

    in rebus prosperis et ad voluntatem nostram fluentibus,

    going, Cic. Off. 1, 26, 90: rebus supra votum fluentibus, Sall. H. Fragm. ap. Serv. Verg. A. 2, 169 (Hist. 1, 101 Dietsch); Tac. H. 3, 48; Just. 23, 3; cf.:

    rebus prospere fluentibus,

    succeeding, prospering, Tac. Or. 5; id. A. 15, 5: illius rationes quorsum fluant, proceed, Attic. ap. Cic. Att. 9, 10, 4; cf.:

    res fluit ad interregnum,

    Cic. Att. 4, 16, 11;

    cuncta in Mithridatem fluxere,

    Tac. A. 11, 9.—
    B.
    In partic.
    1.
    Of speech, etc., to flow uniformly, be monotonous:

    efficiendum est ne fluat oratio, ne vagetur, etc.,

    Cic. de Or. 3, 49, 190:

    quod species ipsa carminum docet, non impetu et instinctu nec ore uno fluens,

    Tac. A. 14, 16; cf. Cic. Brut. 79.—Pregn., to dissolve, vanish, perish:

    qua (voluptate) cum liquescimus fluimusque mollitia,

    Cic. Tusc. 2, 22, 52:

    fluens mollitiis,

    Vell. 1, 6, 2; 2, 88, 2:

    cetera nasci, occidere, fluere, labi, nec diutius esse uno et eodem statu,

    Cic. Or. 3, 10:

    fluit voluptas corporis et prima quaeque avolat,

    id. Fin. 2, 32, 106:

    fluentem procumbentemque rem publicam populi Romani restituere,

    Vell. 2, 16 fin. —Hence,
    1.
    fluens, entis, P. a.
    A.
    Lax, relaxed, debauched, enervated, effeminate:

    inde soluti ac fluentes non accipiunt e scholis mala ista, sed in scholas afferunt,

    Quint. 1, 2, 8:

    Campani fluentes luxu,

    Liv. 7, 29, 5:

    incessu ipso ultra muliebrem mollitiem fluentes,

    Sen. Tranq. 15:

    fluentibus membris, incessu femineo,

    Aug. Civ. D. 7, 26.—
    B.
    Of speech,
    1.
    Flowing, fluent:

    sed in his tracta quaedam et fluens expetitur, non haec contorta et acris oratio,

    Cic. Or. 20, 66:

    lenis et fluens contextus,

    Quint. 9, 4, 127.—
    2.
    Lax, unrestrained:

    ne immoderata aut angusta aut dissoluta aut fluens sit oratio,

    Cic. Or. 58, 198:

    dissipata et inculta et fluens oratio,

    id. ib. 65, 220;

    and transf. of the speaker: in locis ac descriptionibus fusi ac fluentes sumus,

    Quint. 9, 4, 138.— Adv.: flŭenter, in a flowing, waving manner (very rare):

    res quaeque fluenter fertur,

    Lucr. 6, 935 (but not ib. 520, where the correct read. is cientur;

    v. Lachm.): capillo fluenter undante,

    App. M. 2, p. 122, 7. —
    2.
    fluxus, a, um, P. a. (mostly poet. and in post-Aug. prose).
    A.
    Lit., flowing, fluid:

    elementa arida atque fluxa, App. de Mundo: sucus,

    Plin. 9, 38, 62, § 133:

    vas fluxum pertusumque,

    i. e. leaking, Lucr. 6, 20.—
    2.
    Transf., flowing, loose, slack:

    ipsa crine fluxo thyrsum quatiens,

    Tac. A. 11, 31:

    habena,

    Liv. 38, 29, 6:

    amictus,

    Luc. 2, 362; cf.:

    ut cingeretur fluxiore cinctura,

    Suet. Caes. 45 fin.:

    fluxa arma,

    hanging slack, loose, Tac. H. 2, 99.—
    (β).
    Pregn., frail, perishable, weak:

    corpora,

    Tac. H. 2, 32; cf.:

    spadone eviratior fluxo,

    Mart. 5, 41, 1:

    (murorum) aevo fluxa,

    Tac. H. 2, 22. —
    B.
    Trop.
    1.
    Lax, loose, dissolute, careless:

    animi molles et aetate fluxi dolis haud difficulter capiebantur,

    Sall. C. 14, 5: cf.:

    animi fluxioris esse,

    Suet. Tib. 52:

    duces noctu dieque fluxi,

    Tac. H. 3, 76:

    spectaculum non enerve nec fluxum,

    Plin. Pan. 33, 1:

    fluxa atque aperta securitas,

    Gell. 4, 20, 8.—
    2.
    Pregn., frail, weak, fleeting, transient, perishable:

    res nostrae ut in secundis fluxae, ut in adversis bonae,

    decayed, impaired, disordered, Cic. Att. 4, 2, 1: hujus belli fortuna, ut in secundis, fluxa;

    ut in adversis, bona,

    id. ad Brut. 1, 10, 2:

    res humanae fluxae et mobiles,

    Sall. J. 104, 2:

    divitiarum et formae gloria fluxa atque fragilis est,

    id. C. 1, 4; cf.:

    instabile et fluxum,

    Tac. A. 13, 19:

    fluxa auctoritas,

    id. H. 1, 21:

    cave fidem fluxam geras,

    Plaut. Capt. 2, 3, 79:

    fides,

    Sall. J. 111, 2; Liv. 40, 50, 5; cf.:

    fluxa et vana fides,

    unreliable, unstable, id. 28, 6, 11; Tac. H. 2, 75; 4, 23:

    studia inania et fluxa,

    id. A. 3, 50 fin.:

    fluxa senio mens,

    id. ib. 6, 38.— Adv.: fluxē, remissly, negligently (post-class. and rare):

    more vitae remissioris fluxius agens,

    Amm. 18, 7.

    Lewis & Short latin dictionary > fluo

  • 8 circumfundo

    circum-fundo, fūdi, fūsum, 3, v. a., lit. to pour out around, i.e. as in circumdo, either with the acc. of that which is poured, to pour around; or, with the acc. of that around which something is poured, to surround with a liquid (class. in prose and poetry).
    I.
    Lit.
    A.
    With acc. of the liquid poured (with or without dat. of the object around which):

    amurcam ad oleam circumfundito,

    Cato, R. R. 93:

    Tigris urbi circumfunditur,

    surrounds, flows round the town, Plin. 6, 27, 31, § 132.— More freq. in part. perf. pass.:

    mare circumfusum urbi,

    the sea flowing around the town, Liv. 30, 9, 12:

    gens circumfusis invia fluminibus,

    Ov. F. 5, 582:

    circumfusus nobis spiritus,

    Quint. 12, 11, 13:

    nec circumfuso pendebat in aëre tellus,

    circumambient, Ov. M. 1, 12; imitated by Tib. 4, 1, 151.—

    Reflex.: circumfudit se repente nubes,

    Lact. 4, 21, 1.—Once mid.: cum fervet (lac), ne circumfundatur, etc., pour itself out around, i. e. run over, Plin. 28, 9, 33, § 126; cf.:

    circumfusa nubes,

    Verg. A. 1, 586.—
    B.
    With acc. of the object around which, etc., with or without abl. of the fluid:

    (mortuum) cerā circumfuderunt,

    Nep. Ages. 8, 7:

    terram crassissimus circumfundit aër,

    encompasses, envelops, Cic. N. D. 2, 6, 17:

    terra circumfusa illo mari, quem oceanum appellatis,

    id. Rep. 6, 20, 21:

    et multo nebulae circum dea fudit amictu (tmesis),

    Verg. A. 1, 412:

    quas circumfuderat atra tempestas,

    Sil. 7, 723.—
    II.
    Transf. to objects that do not flow, esp. if there is a great multitude, as it were, heaped upon a thing.
    A.
    (Acc. to I. 1.) Mid., to press upon, crowd around, embrace closely, cling to (freq. in the histt.):

    circumfunduntur ex reliquis hostes partibus,

    Caes. B. G. 6, 37; 7, 28; id. B. C. 3. 63:

    equites infestis cuspidibus circumfunduntur,

    Liv. 10, 36, 9; 25, 34, 9; 27, 19, 3;

    44, 23, 8: (Nymphae) circumfusae Dianam Corporibus texere suis,

    surrounding, Ov. M. 3, 180:

    multitudo circumfusa,

    Caes. B. G. 6, 34; Liv. 2, 28, 6; 4, 46, 6; Curt. 8, 14, 31; Quint. 4, 2, 37.—With the dat. of that upon which a multitude presses:

    circumfundebantur obviis sciscitantes,

    Liv. 22, 7, 11; 22, 14, 15; 26, 27, 10;

    29, 34, 14 al.: circumfusa turba lateri meo,

    id. 6, 15, 9: ut lateribus circumfundi posset equitatus. Curt. 3, 9, 12. —With acc. (depending on circum): Pacidiussuos equites exporrigere coepit... uthaberent facultatem turmas Julianas circumfundi, to surround, encompass them, Auct. B. Afr. 78 Oud. N. cr. — Poet. also of a single person: et nunc hac juveni, nunc circumfunditur illac, i. e. clings to, or closely embraces him, Ov. M. 4, 360; 14, 354; cf. with acc.:

    hunc (sc. Mavortem), tu, diva, tuo recubantem corpore sancto circumfusa super,

    Lucr. 1, 40.—
    (β).
    So once in the active voice, absol.:

    circumfudit eques,

    Tac. A. 3, 46.—
    2.
    Trop.:

    undique circumfusae molestiae,

    Cic. Tusc. 5, 41, 121:

    non est tantum ab hostibus aetati nostrae periculum, quantum ab circumfusis undique voluptatibus, Liv 30, 14, 6: circumfuso nitore,

    Quint. 4, 1, 59.—
    B.
    (Acc. to I. 2.) To enclose, environ, surround, overwhelm:

    circumfusus publicorum praesidiorum copiis,

    Cic. Mil. 26, 71:

    praefectum castrorum circumfundunt,

    Tac. A. 12, 38; so id. H. 2, 19; 4, 20; id. A. 13, 40; Plin. [p. 339] 5, 12, 13, § 67; Sil. 7, 306:

    circumfusus hostium concursu,

    Nep. Chabr. 4, 2:

    M. Catonem vidi in bibliothecā sedentem, multis circumfusum Stoicorum libris,

    Cic. Fin. 3, 2, 7; Quint. 9, 4, 91, Curt. 3, 11, 4:

    amplexibus alicujus,

    Vell. 2, 123, 3:

    X. milia Bojorum alio latere quam exspectabatur missis legionibus circumfudit,

    Front. 1, 2, 7.—
    2.
    Trop.:

    cum has terras incolentes circumfusi erant caligine,

    Cic. Tusc. 1, 19, 45:

    latent ista omnia crassis occultata et circumfusa tenebris,

    id. Ac. 2, 39, 122:

    ut, quantā luce ea circumfusa sunt, possint agnoscere,

    id. ib. 2, 15, 46:

    eos stultitiā obruit, tenebris circumfundit,

    Lact. 3, 29, 14:

    circumfundit, aliquem multo splendore,

    Sen. Tranq. 1, 9.

    Lewis & Short latin dictionary > circumfundo

  • 9 volvō

        volvō volvī, volūtus, ere    [3 VOL-], to cause to revolve, roll, turn about, turn round: saxa glareosa volvens (flumen), L.: Medumque flumen minores volvere vertices, H.: volvendi sunt libri, to be unrolled (in reading): per amnis sinūs errorem volvens, i. e. following up the windings, L.: Seminecīs volvit multos, rolls in the dust, V.—To roll up, roll together, form by rolling: qui terga dederant, volventes orbem, etc., forming a circle, L.: (equus) volvit sub naribus ignem, V.— Pass, to turn round, move in curves, revolve, roll down: Ille (anguis) inter vestīs et levia pectora lapsus Volvitur, V.: illi qui volvuntur stellarum cursūs sempiterni: lacrimae volvuntur inanes, flow, V.: volventia plaustra, V.—Fig., in time, to roll, roll along, bring on, bring around (poet.): (lunam) celerem pronos Volvere mensīs, swift in bringing by her revolutions, H.: sic volvere Parcas, i. e. determine, V.: sic deum rex volvit vices, i. e. determines the changes of events, V.: volventibus annis, with revolving years, V.: volvens annus, O.—In the mind, to ponder, meditate, dwell upon, think over, reflect on, consider: multa cum animo suo, S.: bellum in animo, L.: bellum adversus nos, Ta.: incerta consilia, Cu.: Fauni sub pectore sortem, V.: haec illis volventibus tandem vicit fortuna rei p., S.: iras in pectore, cherishes, L.—In speaking, to roll off, utter fluently: celeriter verba: complexio verborum, quae volvi uno spiritu potest: quo melius volvatur oratio, be rounded off.—To unroll, undergo, experience in succession: tot volvere casūs virum. V.: Multa virum volens durando saecula vincit (aesculus), V.
    * * *
    volvere, volvi, volutus V TRANS
    roll, causse to roll; travel in circle/circuit; bring around/about; revolve; envelop, wrap up; unroll (scroll); recite, reel off; turn over (in mind); roll along/forward; (PASS) move sinuously (snake); grovel, roll on ground

    Latin-English dictionary > volvō

  • 10 circumfluo

    circum-flŭo, xi, 3, v. n. and a., to flow round (class. in prose and poetry).
    (α).
    Neutr.:

    in poculis repletis circumfluere quod supersit,

    flows over all around, Plin. 2, 65, 68, § 163; cf. Curt. 8, 8, 12.—
    (β).
    Act.:

    utrumque latus circumfluit aequoris unda,

    Ov. M. 13, 779:

    Cariam circumfluunt Maeander et Orsinus,

    Plin. 5, 29, 29, § 108; cf.:

    cum aliae aquae subterfluant terras, aliae circumfluant,

    Sen. Q. N. 3, 30, 4; Dig. 41, 1, 30, § 2; Ov. M. 3, 74:

    cum (oceanus) omnis terras circumfluat,

    Gell. 12, 13, 20:

    Smyrna, quam circumfluit Meles fluvius,

    Mart. Cap. 6, § 686; Sen. Suas. 1, 4; 2, 5.—
    II.
    Trop.
    A.
    In gen., to flock around, encompass, surround:

    mulos circumfluxisse (lupum) et ungulis caedendo eum occidisse,

    Varr. R. R. 2, 9, 2:

    circumfluxit nos cervorum, aprorum, etc., multitudo,

    id. ib. 3, 13, 3; cf.

    robora (dracones),

    Luc. 3, 421.—
    B.
    To be present or exist in rich abundance, to abound, overflow: circumfluentibus undique eloquentiae copiis, * Quint. 12, 10, 78:

    circumfluentibus quietae felicitatis insignibus,

    Just. 18, 7, 10.—Also with acc. pers.:

    secundis rebus, quae circumfluunt vos, insanire coepistis,

    Curt. 10, 2, 2.—
    C.
    Circumfluere aliquā re, like abundare, to overflow with, to have an abundance, to be rich in:

    omnibus copiis, atque in omnium rerum abundantiā vivere,

    Cic. Lael. 15, 52:

    circumfluens gloriā,

    id. Att. 2, 21, 3:

    Catilina circumfluens Arretinorum exercitu,

    id. Mur. 24, 49.—Also absol.:

    circumfluere atque abundare,

    Cic. Verr. 2, 3, 4, § 9:

    insatiabilis avaritiae est, adhuc inplere velle, quod jam circumfluit,

    Curt. 8, 8, 12.—Of too great copiousness of diction:

    nec redundans, nec circumfluens oratio,

    too copious, Cic. Brut. 55, 203.

    Lewis & Short latin dictionary > circumfluo

  • 11 circumfluo

    circumfluere, circulfluxi, circulfluxus V
    flow/crowd/flock around; overflow; have/be in abundance, be rich/well supplied

    Latin-English dictionary > circumfluo

См. также в других словарях:

  • Flow measurement — is the quantification of bulk fluid movement. Flow can be measured in a variety of ways. Positive displacement flow meters acumulate a fixed volume of fluid and then count the number of times the volume is filled to measure flow. Other flow… …   Wikipedia

  • flow — flow1 [ flou ] noun *** 1. ) count or uncount the continuous movement of a liquid in one direction: drugs that improve the blood flow around the body flow of: Leaves in the ditch were blocking the flow of water. a ) the continuous movement of a… …   Usage of the words and phrases in modern English

  • flow — I UK [fləʊ] / US [floʊ] noun Word forms flow : singular flow plural flows *** 1) a) [countable/uncountable] the continuous movement of a liquid in one direction drugs that improve blood flow around the body flow of: Leaves in the ditch were… …   English dictionary

  • Flow (Groupe) — Pour les articles homonymes, voir Flow. Flow Pays d’origine Japon …   Wikipédia en Français

  • Flow (psychology) — Flow is the mental state of operation in which the person is fully immersed in what he or she is doing by a feeling of energized focus, full involvement, and success in the process of the activity. Proposed by positive psychologist Mihály… …   Wikipedia

  • flow — [fləʊ ǁ floʊ] verb [intransitive] 1. if money flows somewhere, such as into a bank account or into a particular country, it is moved there: flow from/​into/​between etc • A record $10 billion in foreign capital flowed into Mexican stocks last… …   Financial and business terms

  • Flow (banda japonesa) — Saltar a navegación, búsqueda FLOW Información personal Origen Japón …   Wikipedia Español

  • Flow (journal) — Flow is an online journal of television and media studies, published by the Department of Radio TV Film at the University of Texas at Austin. It was conceived by graduate students Christopher Lucas and Avi Santo and launched in October 2004. Flow …   Wikipedia

  • FLOW (Belgium) — FLOW is a Belgian national healthcare network, meant for healthcare providers and patients. It is a acronym which stands for Facilities (services and related infrastructure), Legal implementation (the telex files), Organisations (locoregional… …   Wikipedia

  • Flow (band) — Infobox musical artist Name = Flow Img capt = Img size = Landscape = Background = group or band Alias = Origin = flagicon|Japan Japan Genre = Alternative rock, Indie rock, J rock, Pop punk Years active = Label = Ki/oon records (Sony Music Japan)… …   Wikipedia

  • Flow (video game) — Infobox VG title= Flow caption= developer= thatgamecompany SuperVillain Studios (PSP) publisher= Sony Computer Entertainment (PS3, PSP) distributor= designer= Jenova Chen (Flash) Nicholas Clark (PS3) license= Online/download Freeware PlayStation… …   Wikipedia

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»